ماه کامل اردیبهشت ۱۴۰۴: زمانی برای روشنایی، رهایی و تولدی دوباره
بگذارید این ماه کامل، آینه‌ای باشد که قدرت، دانایی و توانایی بی‌پایان شما برای رشد را به شما نشان می‌دهد.
بیشتر بخوانید
۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
حرکات یوگا و آساناها می‌توانند راهی برای تخلیه‌ی فیزیکی درد باشند، و مدیتیشن و ذهن‌آگاهی می‌توانند به پردازش احساسات و پذیرش واقعیت جدید کمک کنند.
غم، مانند فصل‌ها، ریتم و زمان خاص خود را دارد. در آغاز، شوک و درد ممکن است مانند باران‌های سیل آسای پاییز حس شود؛ اشک‌ها بی‌وقفه سرازیر می‌شوند و با پایان یافتن طوفان، سرمای زمستان از راه می‌رسد و واقعیت،تحمل‌ناپذیر جلوه می‌کند.
اما همان‌طور که خرد باستانی می‌گوید، زمان زخم‌ها را التیام می‌بخشد. حتی پس از تاریک‌ترین روزها، بهار می‌آید و با خود آرامش و پذیرش می‌آورد.
برای کسانی که در زمستان بی‌پایان سوگواری گیر کرده‌اند، چگونه می‌توان بهار را به قلب شکسته بازگرداند؟
روان شناسان، گفت‌وگو درمانی، فعالیت بدنی و ارتباط مجدد با اطرافیان را توصیه می‌کنند. حرکات یوگا و آساناها می‌توانند راهی برای تخلیه‌ی فیزیکی درد باشند، و مدیتیشن و ذهن آگاهی می‌توانند به پردازش احساسات و پذیرش واقعیت جدید کمک کنند.
غم، واکنش عاطفی طبیعی به از دست دادن است.مغز در زمان سوگ، هورمون‌های استرس ترشح می‌کند که در حد تعادل می‌توانند محافظت‌کننده باشند؛ اما مواجهه‌ی طولانی مدت با این هورمون‌ها ممکن است به اضطراب، کرختی، و آشفتگی روانی منجر شود.
الیزابت کوبلر-راس، روان‌پزشک مشهور، مدل پنج مرحله‌ای سوگ را معرفی کرد: انکار، خشم، چانه‌زنی، افسردگی و پذیرش. البته همه‌ی افراد این مراحل را تجربه نمی‌کنند یا ممکن است چندین بار میان آن‌ها رفت و برگشت داشته باشند.
انکار، سپری محافظ است در برابر واقعیت و درد اولیه. خشم با درک واقعیت ظاهر می‌شود. چانه‌زنی تلاشی است برای به تعویق انداختن واقعیت. افسردگی مرحله‌ی سکوت و سنگینی اندوه است. در نهایت، پذیرش به تدریج وارد می‌شود،نه به معنای فراموشی، بلکه به معنای در آغوش کشیدن لحظه‌ی حال.
آگاهی از مراحل سوگ می‌تواند به مهربان‌تر بودن با خود کمک کند، اما کنترل احساسات را ممکن نمی‌سازد. برخی روزها حس پذیرش داریم و در روزهای دیگر، دوباره در عمق خشم یا اندوه فرو می‌رویم.
غم طولانی مدت می‌تواند تأثیر شدیدی بر سلامت روان و جسم بگذارد. احساس جدایی، غم مزمن، خستگی و بی خوابی، نشانه‌هایی هستند که نشان می‌دهند بار اندوه بیش از حد سنگین شده است. در چنین مواقعی، یافتن راه‌هایی برای آرامش و التیام اهمیت زیادی دارد.
در مسیر پر نوسان سوگ، حقیقتی آرام و بی‌صدا وجود دارد: درمان، سفری انفرادی نیست. احساسات، شخصی‌اند، اما نیاز به ارتباط، جهانی است.
هنگامی که غمگین هستیم، دنیا می‌تواند هم بسیار بزرگ و هم بسیار کوچک به نظر برسد. اما همان ارتباط انسانی ساده، می‌تواند مارا از عمق اندوه بیرون بکشد. صحبت با دوست، خانواده یا شنونده‌ای دلسوز، راهی برای احساس دیده و شنیده شدن و التیام یافتن است.
یوگا و مدیتیشن ذاتاً به ما درباره‌ی ارتباط می‌آموزند؛ نه فقط با خود، بلکه با جهان پیرامون. یوگا یادآور می‌شود که ما جزایر رنج نیستیم، بلکه بخشی از کل متصل هستیم که در سخت‌ترین لحظات می‌تواند ما را نگاه دارد.
از دیدگاه روان‌شناسی، یوگا و ذهن آگاهی،دو مزیت دارند: اتصال دوباره با بدن و ریشه‌دار شدن در لحظه‌ی حال. حرکات آرام و تمرکز بر تنفس می‌تواند راهی برای آزادسازی تنش‌های انباشته و تخلیه‌ی احساسی باشد.
مدیتیشن، پناهگاهی برای ذهن است. این تمرین می‌آموزد که افکار و احساسات را بدون قضاوت مشاهده کنیم، با درد نجنگیم و آرامش و پذیرش را پرورش دهیم. این دو تمرین با هم، فضایی جامع برای درمان خلق می‌کنند.
برخی حرکات یوگا می‌توانند احساسی خاص رادر ما بیدار کنند. وضعیت کودک، نمادی از آسیب‌پذیری و نیاز به حمایت است. حرکت گربه-گاو،یادآور تعادل میان بیرون گرایی و درون‌گرایی است. حالت ماهی، باز کردن قفسه سینه به سوی آسمان، می‌تواند حس رهایی از بار اندوه را ایجاد کند.
۱. تنفس آگاهانه: نشسته و چشمان بسته، توجه را فقط به تنفس معطوف کنید. این تمرین به تمرکز بر لحظه‌ی حال کمک می‌کند.
۲. اسکن بدن: دراز کشیده، توجه را از سرتا پا منتقل کنید و احساسات هر بخش از بدن را مشاهده نمایید.
۳. مدیتیشن مهربانی: با جملاتی مانند «باشدکه خوشحال باشم» به خود عشق بفرستید و سپس این نیت را به دیگران گسترش دهید.
۴. نام‌گذاری احساسات: هنگام بروز احساسشدید، بدون قضاوت آن را نام ببرید؛ مانند «این خشم است» یا «این اندوه است». این کار باعث فاصله گرفتن از احساس می‌شود.
۵. نوشتن آگاهانه: چند دقیقه در روز افکار و احساسات خود را بدون سانسور یادداشت کنید.
۶. تمرین شکرگزاری: هر شب سه موردی که بابت آن‌ها سپاس گزارید بنویسید. این کار تمرکز را از فقدان به داشته‌ها تغییر می‌دهد.
در لحظاتی که اندوه ما را فرا می‌گیرد،باید به یاد داشت که درمان، یک مسیر است. با گذر زمان، شدت درد کمتر می‌شود. همان طور که فصل‌ها تغییر می‌کنند، غم نیز دگرگون خواهد شد.
حرکت، ارتباط با عزیزان و یافتن روش‌های مؤثر مقابله‌ای، گام‌های مهم در این مسیرند. اگر یوگا پناهگاه شما بوده، از آن به عنوان ابزاری برای رهایی جسمی و راهنمایی ملایم به سوی روزهای بهتر استفاده کنید.
شما میتوانید از طریق پر کردن فرم یا تماس تلفنی با ما در ارتباط باشید.
