مبانی علمی چگونگی تأثیر کار تنفس بر سیستم عصبی و عملکرد مغز

کار تنفس شامل بسیاری از تمرینات تنفسی مانند تنفس عمیق، حبس نفس، تنفس سریعتر و بازدم های شدید است. اینها تنها چند نمونه از تمرینات تنفسی زیادی است که می توانید انجام دهید.

‍

وقتی شما بر تنفس خود آگاهی دارید هیچ چیز آرامش شما را برهم نخواهد زد

طبق اعلام کتابخانه ملی پزشکی، سیستم عصبی مرکزی یکی از دو بخش سیستم عصبی است که شامل عملکرد مغز و عملکرد طناب نخاعی است. مغز به عملکردهای شناختی مانند حافظه، یادگیری، پردازش و احساسات کمک می کند در حالی که نخاع به ارسال دستورات حرکتی از بدن محیطی به مغز و بالعکس کمک می کند. طناب نخاع یهمچنین نقش مهمی در هماهنگی رفلکس هایی دارد که واکنش های غیرارادی برای محافظت از بدن در برابر هر گونه آسیب هستند.

هر بار که عمداً نفس را دستکاری می کنید،مانند تنفس عمیق، دیافراگم منبسط و منقبض می شود و عصب و اگ را تحریک می کند. این منجر به تنظیم پاسخ آرامش، ضربان قلب و سایر عملکردهای بدن مانند هضم می شود. با کمک یک مربی ، می‌توانید انواع تکنیک‌های تنفسی و تأثیر هر یک از آنها بر CNS یا مغز را بیاموزید. این به شما این امکان را می دهد که مطابق با نیازهای خاص خود تمرین کنیدو متوجه شوید که آنها چقدر بر سلامت کلی شما تأثیر مثبت دارند.

تنفس و سیستم عصبی چگونه به یکدیگر مرتبط هستند:

تحریک عصب واگ: هنگامی که تنفس عمیق مانند تنفس شکمی را تمرین می کنید، جایی که حرکت شکم بیشتر از سینه است، بدن را آرام می کنید زیرا عصب واگ، طولانی ترین عصب در سیستم عصبی، تحریک می شود. این بیشتر به کاهش فشارخون و کاهش هرگونه تنش در ذهن و بدن کمک می کند. راه دیگر برای تحریک عصب واگ از طریق تنفس سریع است.

‍

"نفس پلی است که زندگی را به آگاهی پیوند می دهد."

تنفس سریع به این معنی است که شما به دقت کنترل می کنید که چه مدت عمیق نفس می کشید. با انجام این کار، می‌توانید ریتم تنفس خود را با سیستم آرام‌بخش بدنتان که تون واگ نامیده می‌شود مطابقت دهید و باعث بهتر کارکرد آن شوید. یکی از راه‌های انجام تنفس سریع، تنفس با سرعت ثابت است، مانند کشیدن5 یا 6 نفس در هر دقیقه یا انجام تمرین بازدم طولانی‌تر که در آن بازدم طولانی‌تر و عمیق‌تر از دم است. این می تواند به بدن شما کمک کند تا بیشتر استراحت کند.

مراکز کنترل تنفسی مغز

تنظیم الگوهای تنفسی که به اکسیژن رسانی به بدن کمک می کند و در عین حال دی اکسید کربن را از بین می برد، از بخش مهم مغز یعنی مراکز کنترل تنفسی می آید. اینها در ساقه مغز با دو ناحیه اصلی - بصل النخاع و پونز قرار دارند. در بصل النخاع، یک الگوی تنفس منظم با کمک عضلات بین دنده ای و دیافراگم ایجاد می شود. از طرف دیگر، پونز تصمیم می‌گیرد که با کار با مدولا چقدر تنفس عمیق و سریع انجام شود.

گیرنده های شیمیایی به تشخیص سطوح pH، اکسیژن و دی اکسید کربن در خون کمک می کنند و هنگامی که سطوح کاهش یا افزایش می یابد، این گیرنده ها به مراکز کنترل تنفسی در مغز می گویند که تنفس را تغییر دهند تا بتوانند سطوح مناسب گازها وpH را در بدن باز گردانند.

مراکز کنترل تنفسی در مغز بدون وقفه کار می کنند تا مطمئن شوند که تنفس با نیازهای بدن و محیط مطابقت دارد. اگر این مراکز به دلیل اختلال در عملکرد یا آسیب به درستی کار نکنند، می تواند باعث مشکلات تنفسی مانند هیپوونتیلاسیون (تنفس خیلی کم) یا هایپرونتیلاسیشن (تنفس بیش از حد) شود. این مسائل می تواند بر سلامتی و تندرستی تاثیر جدی بگذارد.

"نفس شما لنگر شما در لحظه حال است."

‍

هورمون های استرس

کورتیزول یا هورمون های استرس به دلیل تعامل پیچیده بین مغز و سیستم غدد درون ریز ترشح می شوند. وقتی مغز یک عامل استرس زا را درک می کند، هیپوتالاموس را که در پایه مغز قرار دارد، فعال می کند. به دلیل این فعال شدن،غده هیپوفیز هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک را در جریان خون آزاد می کند. در پاسخ به این،غدد آدرنال واقع در بالای کلیه ها، هورمون های استرس یا کورتیزول را در جریان خون آزاد می کنند. این باعث می شود شما احساس استرس کنید.

استرس مزمن منجر به افزایش سطح کورتیزول می‌شود که با پیامدهای نامطلوب سلامتی از جمله افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی، اختلال عملکرد سیستم ایمنی و اختلالات سلامت روان مرتبط است.

هنگامی که درگیر کارهای تنفسی مانند تنفس متناوب از سوراخ بینی هستید، می توانید هورمون های استرس را در بدن کاهش دهید زیرا تنفس عمیق علاوه بر متعادل کردن چرخه طبیعی بینی به کاهش سطح کورتیزول کمک می کند.

آمیگدال - صندلی عاطفی در مغز

آمیگدال در مغز مسئول تعدیل و پردازش پاسخهای عاطفی است. Breathwork به شما کمک می کند تا بیشتر به لحظه حال که فعالیت آمیگدال را تنظیم می کند،آگاه شوید. به همین دلیل، با تمرین منظم، می توانید از حالات عاطفی بیشتر آگاه شوید و از نظر عاطفی انعطاف پذیر شوید. چه نگرانی در مورد آینده باشد یا نشخوار فکری در مورد گذشته، با نفس‌ آگاهی و مراقبه، می‌توانید این چرخه را بشکنید و هوشیارتر باشید،که بیشتر به تعدیل پاسخ‌های احساسی به موقعیت‌های چالش‌برانگیز در زندگی کمک می‌کند.

دانشمندان به طور مداوم در حال کشف رابطه بین CNS و تنفس و ادغام این شیوه ها در روال روزانه و همچنین مراقبت های بهداشتی هستند. این نویدبخش ارتقا ی سلامت روانی و عاطفی و تقویت حس بهتری از سلامت و سرزندگی است.

‍