راهنمای انواع مختلف یوگا: از آشتانگا تا یوگای بز
یوگا یک تمرین باستانی با هدف ایجاد اتحاد بین ذهن، بدن و روح است.
قدم گذاشتن روی مت یوگا میتواند مانند ورود به گفتوگویی آرام با خودتان باشد؛ گفتوگویی که در هر کشش و هر نفس ادامه مییابد.تصور کنید هر حرکت مانند واژهای است و هر دنباله از حرکات، جملهای در دیالوگ مداوم کشف درونتان
در دنیای امروز، جایی که شتابزدگی ارزشش مرده میشود و صدای بیرونی میتواند صدای درونیمان را خاموش کند، یوگا پناهگاهیست برای بازگشت به خود و تمرین هنر شفقت به خود.
بسیاری از ما با هدف بهبود انعطافپذیری،قدرت یا آرامش ذهن وارد یوگا میشویم. اما وقتی عمیقتر وارد این مسیر میشویم، چیزی فراتر از تنش فیزیکی را باز میکنیم. سد مقاومتهای عاطفی میشکند، رود احساسات جاری میشود و ما را به دیدگاهی مهربانتر نسبت به خود میرساند.
شفقت به خود در این معنا، دو بخش دارد:خودشناسی و مراقبت از خود. یکی به دیگری منتهی میشود، اما برای احترام گذاشتن واقعی به خود، به هر دو نیاز داریم.
شفقت به خود یعنی با همان مهربانیای که به یک دوست در شرایط سخت نشان میدهیم، با خود رفتار کنیم. تصور کنید آخرین باری که دوستی را در شرایط دشوار دلداری دادید. آن حس قوی که میخواستید اندوهش را از بین ببرید چون میدانید او لایق بهترینهاست.
در اینجا، باید خودتان آن دوست باشید. یعنی بپذیرید که نقص داشتن، اشتباه کردن و رویارویی با سختیها بخشی طبیعی از انسان بودن است.
کریستین نف، روانشناس برجسته در زمینه شفقت به خود، آن را اینگونه تعریف میکند: «رفتاری گرم و همراه با درک نسبت به خود در زمان رنج، شکست یا احساس ناتوانی، به جای نادیده گرفتن درد یا انتقاد سختگیرانه از خود.»
پرورش صدای درونی مهربان، تفاوت بزرگی در زندگی ایجاد میکند. پژوهشها نشان میدهند که این کار میتواند اضطراب، افسردگی و استرس را کاهش دهد.
فراتر از سلامت روان، شفقت به خود بر نحوه برخورد ما با فشارهای کاری و روابط شخصیمان نیز تأثیرگذار است. باعث میشود بخشندهتر و کمتر قضاوتگر باشیم؛ هم نسبت به خود و هم نسبت به دیگران.
قدرت شفقت به خود در اثر موجی آن نهفته است: از درون شروع میشود و به بیرون گسترش مییابد. یوگا ابزاری ست برای پرورش این ویژگی.
گرچه شفقت به خود و تکرار عبارات تأکیدی میتواند ذهن را آرامتر کند، اما برای همه کافی نیست. اگر با افکار منفی مداوم، افکار مزاحم یا علائم افسردگی مواجه هستید، حتماً به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید.
کمک خواستن، نشانه ضعف نیست؛ بلکه نشانه بالاترین سطح شفقت به خود است.
پرورش شفقت نسبت به بدن، فرآیندی طولانی مدت است که با شناخت نیازهای بدن، احترام به محدودیتهای آن و درک ارزش ذاتیاش آغاز میشود.مراحل زیر به شما کمک میکند تا در دفعات بعدی تمرین یوگا، دیدگاهی مثبتتر نسبت به بدن و ارزش خود داشته باشید:
اولین گام، آگاهی از گفتوگوهای منفی درونیست.این افکار را بدون قضاوت، صرفاً مشاهده کنید.
در هنگام حرکت از یک وضعیت یوگا به وضعیت بعدی، نفس عمیقی بکشید و اجازه دهید افکار مانند ابری در آسمان عبور کنند. اگر احساساتی بروز کردند، بپذیرید. میتوانید با اسکن ذهنی بدن، از سر تا پا، احساسات و تنشها را بدون قضاوت شناسایی کنید.
پس از آگاه شدن از افکار منفی، زمان تغییر آنها به جملات مثبت است.
به جای «من کافی نیستم»، بگویید: «من نهایت تلاشم را میکنم و این کافی است»، یا «بدنم شایسته احترام است». تکرار این جملات حتی با صدای بلند، تأثیر بسزایی در بازنویسی مسیرهای عصبی مغز دارد.
جملاتی تأکیدی مانند:
این کار برای من سخت است، اما من تنها نیستم. برای خودم اینجا هستم.
اشکالی ندارد که این احساس را دارم. من باید به نیازهای بدنم احترام بگذارم.
من همین حالا هم کافی هستم.
من خودم را دوست دارم، میبخشم و در مسیر بهبودی هستم.
من لایق عشق هستم. بدون قضاوت، خودم را میپذیرم.
این عبارات را هنگام یوگا یا مدیتیشن تکرار کنید تا بخشی از ناخودآگاهتان شوند.
با کارهایی مانند یوگای آرام، حمام گرم،خواب کافی و تغذیه مناسب، به بدنتان عشق بورزید. این اعمال نشانههای واقعی دوست داشتن خود هستند.
پس از پایان تمرین یوگا، دقایقی را صرف قدردانی از خود کنید که برای مراقبت از بدن و ذهنتان وقت گذاشتید. به خود وعده دهید که دوباره باز خواهید گشت.
ما شایستهی بیش از یک ساعت شفقت روزانه هستیم. بیایید یوگا را نقطه شروعی برای عادتهای ماندگار کنیم.
در هر لحظه، از پاسخ به یک ایمیل استرسزا تا مکالمهای دشوار، فرصتی برای تمرین شفقت به خود وجود دارد.
وقتی شرایط سخت میشود، نفسی عمیق بکشید و به یاد آورید چه چیزهایی را روی مت یوگا آموختید. با ایجاد آیینهای کوچک روزانه،ذهنتان را تربیت کنید تا دوست خوبی برای خود باشد—قدم به قدم، با ملایمت و پایداری.
شما میتوانید از طریق پر کردن فرم یا تماس تلفنی با ما در ارتباط باشید.