یین چگونه کار می کند: عصب روانشناسی اینکه چرا یین ما را خوشحال می کند

یین خواهر و برادر وینیاسا است که به اشتباه درک شده است. ساکت است خودش را نگه می‌دارد و سروصدای زیادی ایجاد نمی‌کند - اما می‌تواند ضربه‌ای غیرمنتظره را به همراه داشته باشد.

یین یک تمرین به شدت پویا است. وینیاسا ذهن را تقویت می کند، اما یین روان را تقویت می کند. به طور خاص، یین ارتباط دو طرفه بین بدن و ذهن را تقویت می کند.

کار در قرار گرفتن در وضعیت نیست - وسایل حمایتی به شما در این امر کمک می کنند. کار از آنجا شروع می شود که مربی می گوید:"حالا آرام باش، بمان و تسلیم هر چیزی که برایت پیش می آید باش."

این زمانی است که بدن و ذهن شما شروع به گفتگو می کنند و از شبکه فاشیال به عنوان ابزار ارتباطی خود استفاده می کنند. یین ازسیستم فاشیال بسیار حساس و پاسخگو برای بهبود سلامت روانی ما استفاده می کند.

این وضعیت ها بر سلول های سیستم فاشیال تأثیر می گذارد، که فرآیندی به نام بینش را فعال می کند. بینابینی فرآیند تشخیص فیزیکی و تفسیر شناختی احساسات از داخل بدن، از جمله عضلات، پوست، مفاصل و احشاء (یعنی اندام‌های داخلی) است. تا احساسات خود را تنظیم کنیم

انجام تمرین‌های یین به طور مکرر تفسیرهای عمیق و غیر مفید سیگنال‌های بدن را مختل می‌کند و توانایی ما را برای مقابله با استرس و احساسات منفی بهبود می‌بخشد. تحقیقات حاکی از آن است که توانایی‌های ادراکی دقیق، سازگاری لحظه به لحظه را افزایش می‌دهند و به فرد کمک می‌کنند تا از چالش‌های فیزیکی، ذهنی و عاطفی اجتناب کند.

در مقابل، تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که توانایی‌های بینابینی ضعیف به اختلالات مختلفی از جمله اضطراب، خلق و خو، خوردن، اعتیاد و اختلالات علائم جسمی کمک می‌کند.

برای مثال، فرض کنید مری در شکم خود احساس غیرعادی می کند. تفسیر عمیق او از این احساس به طور خودکار اضطراب است. بدن او این پیام را به مغز و سیستم عصبی او می فرستد: "من مضطرب هستم." مغز و سیستمهای عصبی معتقدان بی چون و چرای بدن هستند، بنابراین به پاسخ می پرند. مغز شروع به جستجوی منبع خارجی اضطراب می کند و سیستم عصبی پاسخ دلسوزانه «جنگ یا گریز» را فعال می کند تا از مری در برابر تهدید محافظت کند، هرچند ناشناخته.

این پاسخ فعالیت بدن را افزایش می دهد و اکنون مری واقعاً در نتیجه مضطرب شده است. حتی اگر عامل محرک - احساسی در شکم او -صرفاً یک احساس گوارشی بوده باشد.

همانطور که می بینید، سیستم ارتباطی دو جهته بین ذهن و بدن نیروی قدرتمندی بر احساسات ما است. تمرین یین ما را وادار می کند تا این سیگنال های ارتباطی را بررسی کنیم تا دقت ادراک شنودی خود را افزایش دهیم.

به طور خلاصه، یین به ما می آموزد که به تجربیات درونی خود توجه کنیم، تحمل کنیم و دوست باشیم. با کنجکاوی و شفقت به بدن خود نزدیک شویم. و این به نوبه خود منجر به بهبود رفاه می شود.

Interoception:چگونه بدن خود را "احساس" می کنیم

Interoception چیست؟

بینابینی فرآیند تشخیص و تفسیر احساسات از داخل بدن است. این شامل تشخیص تغییرات سلولی در فاسیای اطراف عضلات، پوست، مفاصل و احشاء است. انسداد به بافت همبند، یعنی فاسیا، متکی است. بنابراین، نقش فاسیا در یین برای درک تأثیر یین بر وضعیت روانی ما بسیار مهم است.

یین، Interoceptionو Fascia

تعریف فاسیا

فاسیا نوعی بافت همبند است که هر ساختار بدن را می پوشاند و به بدن ما تداوم ساختاری و کشش می دهد. به عنوان داربستی عمل میکند که در آن استخوان ها، ماهیچه ها و اندام های ما با هم تعامل دارند. بافت فاسیال هر جسمی در بدن ما - عروق خونی، اعصاب، اندام‌ها، استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و حتی فیبرهای عضلانی را در بر می‌گیرد و در آن نفوذ می‌کند. جالب توجه است که فاسیا یک عضو در نظر گرفته می شود. و مانند سایر اندام ها می تواند بر سلامت و تندرستی ما تأثیر بگذارد

عملکرد فاسیا

اتصال و محافظت بارزترین عملکرد فاسیا هستند.اما نقش اصلی را در فرآیندهای حسی نیز ایفا می کند، که چگونه می تواند بر سلامت روانی ما تأثیر بگذارد. علاوه بر پوست، فاسیا دارای بیشترین نورون های حسی در بدن است – درواقع شش برابر تعداد نورون ها. برخی از دانشمندان حساسیت سیستم فاسیال را حداقل برابر– اگر نه بیشتر از – شبکیه چشم مقایسه می کنند.

فاسیا و یین

پوزهای یین بافت همبند - استخوان ها، رباطها و تاندون ها را هدف قرار می دهند. و چه چیزی هر رباط استخوانی و تاندون را احاطه کرده و به هم متصل می کند؟ فاسیا.

فاسیای ما به روش‌های مهمی به تحریک مکانیکی پاسخ می‌دهد. حالت یین سلول‌های خاصی را در داخل فاسیا تحریک می‌کند که گیرنده‌های مکانیکی نامیده می‌شوند. این گیرنده های مکانیکی با ارسال سیگنال های ارتباطی به مغز پاسخ می دهند. این امر باعث ایجاد خط ارتباطی دو طرفه بین بدن و ذهن می شود

در طول یین، ما به طور مکانیکی فاسیا رادر طول هر حالت به روش های چند وجهی تحریک می کنیم. یک ژست می تواند روی یک مفصل فشار وارد کند و در حالی که ستون فقرات و شکم را می پیچد، در دیگری تنش ایجاد کند. به عنوان مثال، به همه چیزهایی که در حالت خواب خواب می گذرد فکر کنید.

فاشیال، انسداد و وضعیت روانی

بنابراین، ما ثابت کرده‌ایم که پیچش، فشار و کشش حالت یین، گیرنده‌های مکانیکی فاسیال را تحریک می‌کند. سپس این گیرنده‌های مکانیکی اعصاب آوران را تحریک می‌کنند تا این پیام را به مغز ارسال کنند تا وضعیت فیزیولوژیکی بدن را به‌ طور خلاصه به آن اطلاع دهند.

نکته مهمی که در اینجا باید بدانید این است که بیشتر این اطلاعات به قشر اینسولا فرستاده می‌شود، که ناحیه‌ای از مغز است که احساسات را پردازش می‌کند. این ممکن است ارتباط بین درک و احساسات را توضیح دهد، بنابراینتوضیح می‌دهد که چرا یین دارای مزایای روانشناختی مثبت است.

مربیان یین معمولاً دانش‌آموزان را تشویق می‌کنند که «با هر چیزی که پیش می‌آید بنشینند و تسلیم شوند». این دستورالعمل ساده راه قدرتمندی برای اصلاح توانایی های بینشی دانش آموز است. همچنین به دانش آموز کمک می کند تا پردازش احساسات سخت را در یک فضای امن در درون خود تمرین کند.

آگاهی بینابینی ما یک تعامل دوسویه مداوم بین ادراک فیزیکی ما از وضعیت درونی بدن و پاسخ شناختی ما به آنچه درک می کنیم است.جنبه های مکانیکی یین مرکز پردازش عاطفی مغز ما را فعال می کند، که باعث می شود از وضعیت فیزیولوژیکی خود و وضعیت روانی همزمان خود آگاه شویم. یین فضای امنی را ارائه می دهد که در آن می توانیم احساساتی را که بدنمان به ما سیگنال می دهد پردازش کنیم.

بنابراین، هنگامی که یین به طور منظم تمرین می شود، افزایش های مکرر در شنود هوشیار ما را مجبور می کند با "هر چیزی که پیش می آید" روبرو شویم. اما این پردازش عاطفی در حالی اتفاق می‌افتد که ما در حالت آرامش هستیم، بنابراین احتمالاً «احساس بدن خود» (یعنی بینابینی) را با آرامش همراهمی‌ کنیم. با گذشت زمان، ما می‌توانیم ادراکات و تفسیرهای غیرمفید عمیقاً ریشه‌دار سیگنال‌های بدن را مختل کنیم.

یک تمرین منظم یین، توانایی ما را برای"انعطاف" عضله بینابینی و بهبود توانایی ما برای حضور، مستقر بودن و اعتماد به نفس را تمرین می دهد. و با گذشت زمان، می‌توانیم ادراکات و تفسیرهای عمیق و ریشه‌دار و غیرمفید سیگنال‌های بدن را مختل کنیم.

Interoception یک بازیگر کلیدی در ایجاد حالت عاطفی است. اما شاید مهمتر از آن، توانایی مابرای تحمل این حالت عاطفی، هر چه که باشد، مسئول است. هرچه در تفسیر سیگنال‌های بدنی خود دقیق‌تر باشیم، در خود تنظیمی عاطفی هم روی تشک و هم خارج از تشک بهتر عمل می‌کنیم.

‍