خانه‌ات را به آشرام تبدیل کن: یوگا در پناه چهاردیواری روزهای آلوده
آشرام واقعی، درون توست.
بیشتر بخوانید
۲۸ آبان ۱۴۰۴
۲۵ آبان ۱۴۰۴
بعضی‌ها می‌گویند یوگا «روحانی» است و نباید با پول سنجیده شود؛ اما از نگاه فلسفی و عملی، این باور نه‌تنها دقیق نیست، بلکه گاهی باعث دور شدن از جوهره‌ی واقعی یوگا می‌شود.
سال‌هاست که در سراسر جهان — و البته در ایران —بحثی میان علاقه‌مندان یوگا شکل گرفته:
آیا یوگا که فلسفه‌اش بر سادگی، بخشش و رهایی از دلبستگی‌هاست، باید در قالب کلاس‌های پولی ارائه شود؟
بعضی‌ها می‌گویند یوگا «روحانی» است و نباید با پول سنجیده شود؛ اما از نگاه فلسفی و عملی، این باور نه‌تنها دقیق نیست، بلکه گاهی باعث دور شدن از جوهره‌ی واقعی یوگا می‌شود.
یوگا از سنت‌های باستانی هند می‌آید، جایی که استادان (گوروها)در گذشته در قالب رابطه‌ای معنوی و شخصی آموزش می‌دادند.در آن زمان، شاگرد با احترام، کار، یا خدمت در ازای آموزش قدردانی می‌کرد — نه همیشه با پول، بلکه با *انرژی متقابل*.با گذشت زمان و گسترش یوگا در دنیای مدرن، این رابطه معنوی به شکل جدیدی ادامه یافت:امروزه مربیان با تجربه، زمان، دانش و انرژی خود را برای آموزش صرف می‌کنند.در واقع، پرداخت هزینه برای کلاس یوگا، ادای احترام به زمان و آگاهی مربی است — نه خریدن آرامش.
یک استودیو یوگا، صرفاً محل تمرین نیست؛ فضایی برای رشد، یادگیری و تجربه‌ی آرامشه.
اما برای اینکه چنین فضایی پایدار بماند، هزینه‌هایی مانند اجاره، تجهیزات، آموزش مربیان و نگهداری فضا وجود دارد.وقتی یوگا را رایگان تصور می‌کنیم، گاهی فراموش می‌کنیم که پشت هر کلاس، تلاش، دانش و تجربه‌ی انسانی قرار دارد.در واقع، هزینه‌ای که پرداخت می‌کنیم، پشتیبانی از استمرار آموزش یوگاست، تا دیگران هم بتوانند از آن بهره‌مند شوند.
در فلسفه‌ی یوگا، پول نه بد است و نه خوب؛ تنها یک انرژی است — ابزاری برای تبادل و توازن.
اصل مهم یوگا، *اپاری‌گراها (Aparigraha)*، یعنی «پرهیز از وابستگی» است، نه «پرهیز از دارایی».
یوگا نمی‌گوید نباید پول داشت یا خرج کرد، بلکه می‌گوید نباید *برده‌ی پول* شد.
بلکه اگر آگاهانه و با نیت درست انجام شود، می‌تواند بخشی از *پراتیاهارا (رهایی ذهن از دلبستگی)* باشد — یعنی عمل با نیت، نه از روی حرص یا اجبار.
وقتی یوگا رایگان نیست، اما درونش سخاوت جریان دارد
مربی یوگا در اصل آموزگار آگاهی است؛ اما او هم انسانی است با زندگی، نیازها و مسئولیت‌ها.
درست مثل پزشکی که با عشق درمان می‌کند، اما همچنان حق‌الزحمه می‌گیرد — چون ارزش کارش در نیت اوست، نه در رایگان بودنش.
بسیاری از استودیوها در کنار کلاس‌های پولی، برنامه‌های رایگان یا تخفیف‌دار برای دانشجویان یا افراد نیازمند برگزار می‌کنند.
این یعنی یوگا هنوز هم *سخاوت‌مند* است، اما در عین حال *پایدار و محترمانه*.
فلسفه‌ی یوگا یاد می‌دهد که نیت، اصل همه‌ی اعمال است(*Karma Yoga*).
اگر نیت مربی از آموزش، کمک به رشد آگاهی شاگردان باشد و نیت شاگرد از پرداخت هزینه، احترام و قدردانی،
این رابطه در تعادل کامل قرار دارد.
در مقابل، اگر آموزش رایگان اما بدون حضور قلب انجام شود، یا شاگرد بدون تعهد در کلاس شرکت کند،
آگاهی واقعی حاصل نمی‌شود. پس موضوع «پولی بودن یا نبودن» مهم نیست— بلکه آگاهی پشت آن اهمیت دارد.
مطالعات روان‌شناسی هم نشان داده‌اند که افراد وقتی برای یادگیری چیزی هزینه می‌پردازند،
تعهد بیشتری نسبت به آن دارند و تمرین را جدی‌تر دنبال می‌کنند.
در یوگا هم، این احساس تعهد می‌تواند باعث نظم،تداوم تمرین و رشد واقعی شود.
یوگا کالایی برای فروش نیست، اما دانشی‌ست که ارزش دارد.
پرداخت هزینه برای یوگا، نه خریدن آرامش، بلکه سرمایه‌گذاری روی آگاهی است
وقتی با نیت درست پرداخت می‌کنی و با احترام تمرین می‌کنی، در واقع داری چرخه‌ای از انرژی، رشد و شکرگزاری را زنده نگه می‌داری.
یوگا می‌گوید:
«نه از پول بگریز، نه به آن وابسته شو؛ آن را در مسیر آگاهی به کار ببر.»
پس شاید پرسش بهتر این نباشد که «چرا یوگا پولی است؟»
بلکه این باشد که:
چطور می‌توانیم پول را هم در خدمت آگاهی و تعادل به کار بگیریم.
شما میتوانید از طریق پر کردن فرم یا تماس تلفنی با ما در ارتباط باشید.
