تنفس، مشاهده، حقیقت: آیین رهاسازی ماه کامل
نماد ماه کامل یادآور نور، آشکارشدگی و پایان یک چرخه است.
بسیاری تصور میکنند رهاسازی فقط در حرکت اتفاق میافتد؛ با کشش عضلات، تعریق، یا تخلیه انرژی. اما یکی از عمیقترین شکلهای رهاسازی درست در نقطه مقابل آن است: بی حرکتی آگاهانه. در نزدیکی ماه کامل که از نظر نمادین زمان روشن شدن ناگفتهها و کامل شدن چرخههاست، بدن و ذهن فرصتی مییابند تا نه با حرکت، بلکه با توجه، رها شوند.
از نگاه علمی، بی حرکتی آگاهانه با فعال کردن شاخه ترمیمی سیستم عصبی (پارا سمپاتیک) به بدن اجازه میدهد از حالت دفاعی خارج شود. وقتی بدن در امنیت قرار میگیرد، تنفس عمیقتر میشود، ضربان قلب تنظیم میشود و مغز وارد حالتی میشود که به آن “حالت پردازش” میگویند؛ جایی که احساسات، خاطرات و تنشهای انباشتهشده میتوانند بدون فرار و بدون سرکوب دیده شوند. این همان جایی است که رهاسازی واقعی آغاز میشود.
از نگاه یوگا، بی حرکتی فقط «حرکت نکردن» نیست؛ «بودن» است. در متون سنتی یوگا بارها اشاره میشود که حقیقت در سکوت آشکار میشود. وقتی حرکت متوقف میشود، ذهن دیگر چیزی برای مشغول شدن ندارد و مجبور میشود با آنچه هست روبهرو شود. نزدیک ماه کامل این روبهرو شدن میتواند صادقانهتر و شفافتر احساس شود، زیرا نماد ماه کامل یادآور نور، آشکار شدگی و پایان یک چرخه است.
در ادامه یک تجربه کامل و بدون حرکت برای این زمان از ماه پیشنهاد میشود:
روی زمین یا روی صندلی راحت بنشینید یا دراز بکشید. ستون فقرات بیفشار اما طولانی باشد. ابتدا فقط شاهد تنفس شوید، بدون تغییر دادن آن. سپس به آرامی تنفس شکمی را فعال کنید: دم را به گونهای انجام دهید که شکم نرم و باز شود و بازدم را کمی طولانیتر از دم کنید.
از نظر علمی، بازدم طولانیتر سیگنال آرامش به عصب واگ میفرستد و بدن را وارد حالت ترمیم میکند. از نظر فلسفی، بازدم نماد رهاسازی واگذاری است؛ مثل برگهایی که از شاخه جدا میشوند. برای چند دقیقه دم چهار شمارش،بازدم شش شمارش را تمرین کنید. اگر احساسات بالا آمدند، به آنها فضا بدهید؛ تنها وظیفه شما ادامه دادن حضور است، نه کنترل.
بیآنکه بدن را حرکت دهید، توجه خود را با نرمی از نوک پاها تا سر حرکت دهید. در هر بخش فقط دو سؤال بپرسید: چه چیزی اینجا تجربه میشود؟ آیا میتوانم کمی نرمتر شوم؟ این اسکن بدن صرفا تکنیک آرامسازی نیست؛تمرینی برای «دیدن بدون قضاوت» است.
علوم اعصاب نشان میدهد وقتی توجه غیر قضاوتگر به بدن داده میشود، مراکز تهدید در مغز کاهش فعالیت میدهند و حس امنیت داخلی شکل میگیرد. در سنت یوگا نیز مشاهده بدون قضاوت بخشی از سادانا و آگاهی است؛ یعنی تمرین دیدن حقیقت همانگونه که هست، نه آن طور که دوست داریم باشد. اگر گره، سنگینی یا احساس خاموشی حس کردید، آن را درست و واقعی بدانید. نیازی نیست چیزی درست شود؛ فقط دیده شود.همین دیدن، آغاز رهاسازی است.
نوشتن پلی است میان احساس، ذهن و آگاهی.نزدیک ماه کامل، نوشتن میتواند همان چیزی باشد که حقیقت را از درون به سطح میآورد.پس از تنفس و اسکن بدن، چند دقیقه با صداقت کامل به این سؤالها پاسخ دهید:
۱. این روزها چه احساسی در من بیشترین حضور را دارد، حتی اگر سعی کنم انکارش کنم؟
۲. بدنم امروز کدام حقیقت را بیشتر از ذهنم به من نشان داد؟
۳. چه چیزی را مدتها نگه داشتهام فقط چون رها کردنش مرا میترساند؟
۴. اگر بدنم حق حرف زدن داشت، از من چه درخواستی میکرد؟ استراحت؟ صداقت؟ مرز گذاری؟
۵. در این چرخه ماه، چه چیزی آماده تمام شدن است و چه فضایی قرار است با رفتن آن آزاد شود؟
این سؤالها طوری طراحی شدهاند که هم ازنظر روان پزشکی در مسیر پردازش احساس مؤثر باشند و هم از نظر فلسفه یوگا ذهن را به سمت “ساتیا” یا حقیقتگویی درونی هدایت کنند. پاسخها قرار نیست زیبا یا معنوی باشند؛قرار است واقعی باشند.
در پایان، بیحرکتی این تمرین به معنایسکون نیست؛ به معنای زنده بودن درون است. شما با بدن، سیستم عصبی و لایههای عمیقتر آگاهی خود گفتگو کردهاید. اگر احساس سبکی، گریه، خالی شدن یا حتی بیحسی داشتید، همه آنها واکنشهای طبیعی بدن در مسیر رهاسازی هستند. هدف این تمرین ساختن نسخه ایدهآل از خود نیست؛ هدف دیدن، پذیرفتن و آزاد کردن است.
شما میتوانید از طریق پر کردن فرم یا تماس تلفنی با ما در ارتباط باشید.
