شرم بدن یا بادی شیم به چه معناست؟

شرم بدن عبارت است از گفتن چیزی منفی در مورد بدن شخص. این می تواند در مورد بدن خود شما یا شخص دیگری باشد. در مورد اندازه، سن، مو، لباس، غذا، یا سطح جذابیت شخص باشد.

شرمساری بدن می تواند منجر به مشکلات سلامت روانی از جمله اختلالات خوردن، افسردگی، اضطراب، اعتماد به نفس پایین و بدشکلی بدن و همچنین احساس عمومی نفرت از بدن شود.

تاریخچه شرم بدن

در جامعه کنونی ما، بسیاری از مردم فکر می کنند که بدن های لاغر ذاتا بهتر و سالم تر از بدن های بزرگتر هستند. اما از نظر تاریخی، همیشه اینطور نبوده است. اگر به نقاشی ها و پرتره های قبل از قرن 1800 فکر کنید، می توانید ببینید که چاق بودن مورد احترام بوده است.

چاق بودن نشانه آن بود که شخص ثروتمند است و به غذا دسترسی دارد، در حالی که لاغری نشان دهنده فقر بوده است. نویسنده امی اردمن فارل در کتاب خود “شرم چربی: استیگما و بدن چاق در فرهنگ آمریکایی”، تغییر از احترام به بدن های سنگین به ترجیح بدن های سبک تر را به انگلستان در اواسط قرن نوزدهم، زمانی که اولین کتاب های رژیم غذایی منتشر شد، ردیابی می کند.او خاطرنشان کرد که تمرکز بر رژیم‌های غذایی و بدن در کل حول محور زنان است.

با توجه به فرهنگ لغت مریام وبستر، اولین استفاده شناخته شده از اصطلاح “شرم بدن” توسط روزنامه نگار فیلیپ الیس بود.

انواع شرم بدن

شرم بدن اغلب در مورد اندازه بدن است، اما نظرات منفی در مورد هر جنبه ای از بدن یک فرد به عنوان شرم بدن محسوب می شود. در زیر دلایل مختلفی وجود دارد که چرا افراد ممکن است شرمنده باشند.

وزن

یکی از رایج ترین دلایلی که افراد از بدن خود خجالت می کشند، وزن آنهاست. ممکن است شخصی به خاطر «خیلی بزرگ» یا «خیلی لاغر» بودن بدن خود از بدنش خجالت بکشد.

گفتن هر چیز منفی در مورد “چاق” بودن یک فرد شرمساری بدن است. این همچنین به عنوان “fat-shaming”یا شرم از چربی شناخته می شود. نظرات شرم‌آور، جملاتی مانند: «اگر لاغر می‌شدی زیبا می‌شدی» یا «شرط می‌بندم که برای جا شدن باید یک بلیط هواپیما اضافی بخری» هستند.

افرادی که دارای اندام لاغرتر هستند نیز می توانند به خاطر وزن خود شرمنده شوند. که اغلب به آن “skinny-shaming” یا شرم از لاغری گفته می شود، ممکن است، نظرات شرم‌آور، جملاتی مانند: “به نظر می رسد آنها هرگز غذا نمی خورند” یا “به نظر می رسد که آنها اختلال خوردن دارند.”هستند.

موی بدن

مو در بازوها، پاها، نواحی خصوصی و زیر بغل همه افراد رشد می کند، به استثنای افرادی که شرایط سلامت خاصی دارند. با این حال، بسیاری از مردم این ایده را دارند که زنان باید تمام موهای بدن خود را حذف کنند، در غیر این صورت “خانم” نخواهند بود.

نمونه‌هایی از شرم از موهای بدن عبارتند از اینکه زنی که موهای زیر بغل دارد را “حیوانی” خطاب کنید، یا به زنی بگویید که باید اصلاح کند.

جذابیت

آزار یا تبعیض افراد به دلیل جذاب بودن، معروف به «pretty-shaming»، شرم از زیبایی چیزی است که مرتباً اتفاق می‌افتد. و حتی بیشتر از آن، افراد به دلیل غیرجذاب بودن مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، که این به «lookism» و یا ظاهر گرایی نیز معروف است. ظاهر گرایی تعصب یا تبعیض علیه افرادی را توصیف می‌کند که از نظر فیزیکی غیرجذاب تلقی می‌شوند یا ظاهر فیزیکی آن‌ها از ایده‌های زیبایی اجتماعی فاصله دارد.

نمونه‌ای از شرم از زیبایی این است که زنان جذاب کمتر برای مشاغلی استخدام می‌شوند که در آن موقعیت‌های اقتدار دارند. و نمونه‌ای دیگر از ظاهر گرایی این است که افراد غیرجذاب فرصت‌های شغلی کمتری دریافت می‌کنند.

غذا

شرم از غذا معمولاً در رابطه با اندازه بدن انجام می شود. به عنوان مثال، هنگامی که شخصی در مورد آنچه که شخص می‌خورد یا نمی‌خورد، اظهارنظر می‌کند، این می‌تواند به عنوان شرم‌ از غذا به حساب بیاید. کسی که می گوید: “به نظر می رسد که آنها نیازی به خوردن غذا ندارند” نمونه ای دیگر از شرم از غذا است.

شما همچنین می توانید خودتان را دچار شرم‌ از غذا خوردن کنید. برای مثال، ممکن است بگویید: “من خیلی چاق هستم، نباید این تکه چیزکیک را بخورم.”

لباس

در دهه 1980 شاهد ظهور لباس های اسپندکس که همان الیاف کش دار که در لباس شنا و غیره به کار می روند بودیم و یک ضرب المثل رایج وجود داشت که “اسپندکس یک امتیاز است، نه یک حق”. این بدان معناست که افراد فقط در صورتی باید لباس‌های اسپندکس یا چسبان بپوشند که فرم بدنی «درست» برایشان داشته باشد. این نمونه بارز شرم کردن از لباس است.

سن

“age-shaming” یا شرم از سن که به عنوان سن گرایی نیز شناخته می شود، تبعیض یا آزار نسبت به افراد به دلیل سن آنها است. این معمولاً روی افراد مسن تمرکز می کند.

در رابطه با سن گرایی در  شرم بدن، نظرات شرم‌آور، جملاتی مانند: “آنها برای آرایش پیر هستند.” و یا “برای پوشیدن این لباس پیر هستند” است.

علاوه بر این، مقاله‌های خبری که عکس‌هایی از چهره «بد» یا «پیر» چهره‌های مشهور در صورت عدم آرایش نشان می‌دهند نیز شرم‌آور هستند. اظهار نظر منفی در مورد چین و چروک یا شلی پوست یک نفر دیگر شکل دیگری از شرم بدن است.

مو

جامعه غربی مدت‌هاست که روی موهای براق، و صاف به عنوان ایده‌آل تمرکز کرده است. بنابراین، موهای فر، پیچ خورده یا جنس های دیگر جذابیت کمتری دارند. این به عنوان “texture-shaming” شرم از جنس شناخته می شود.

نمونه ای ازنظرات شرم‌آور،  در رابطه با شرم کردن از جنس مو جملاتی مانند:  “او برای حالت ندادن موهای طبیعی اش خیلی اعتماد به نفس دارد.” در حالی که این یک تعریف به نظر می رسد، در واقع یک توهین است. به این دلیل که به این معنی است که موهای یک فرد خارج از حد طبیعی است و او برای حالت ندادن حالت طبیعی موهای خود اعتماد به نفس دارد.

علاوه بر این، “bald-“shaming یا شرم از طاسی و ریزش مو برای افرادی از هر جنسیتی اتفاق می‌افتد که خطوط موی سرشان عقب‌نشینی کرده یا پوست سر نازک/طاس است.

تاثیر شرم بدن بر سلامتی

شرم بدن پیامدهای منفی بی شماری بر سلامت روان دارد. در اینجا به چند مورد مهم اشاره می کنیم:

نوجوانانی که از بدن شرمسار هستند به طور قابل توجهی در معرض خطر افسردگی هستند
ممکن است منجر به اختلالات خوردن شود
شرم بدن نتایج را برای زنان چاق که سعی در غلبه بر پرخوری دارند بدتر می کند
شرم بدن می تواند باعث نارضایتی فرد از بدن شود که در نتیجه باعث کاهش عزت نفس می شود.
اختلالات سلامت روان مرتبط با شرم بدن شامل موارد زیر است:

اضطراب
اختلال بدشکلی بدن
افسردگی
خطر خودآزاری یا خودکشی
کیفیت زندگی ضعیف  (به دلیل نارضایتی از بدن)
روان پریشی

‍
چگونه با شرم بدن مبارزه کنیم

شرم بدن ممکن است شایع باشد، اما این بدان معنا نیست که شما باید در آن شرکت کنید. ایجاد فرهنگ شرمسار نبودن از بدن برای همه مردم، از جمله خودتان، گزینه مهربان‌تری است.

زمانی که به عمد در باره بدن دیگران و خودتان نظر شرم آور ندهید و به دیگران نیز گوشزد کنید این ممکن است به سلامت روانی بهتر جمعی منجر شود.

علاوه بر اینکه بدن را شرمسار نمی کند، بلکه به معنای تشویق به پذیرش و تجلیل از شکل و تنوع در ظاهر، تمرکز بر سلامتی به جای اندازه یا وزن، و قدردانی از بدن انسان برای تمام آنچه که هست به حساب می آید.

در زیر چند راه وجود دارد که که کمک می کند از مشارکت در فرهنگ شرمساری بدن خودداری کنید.

صحبت در مورد بدن دیگران را متوقف کنید
ممکن است از نظر اجتماعی برای مردم قابل قبول باشد که دیگران را مسخره و شرمنده کنند، اما شما مجبور نیستید چنین سخنان یا اعمالی را بپذیرید، در آن شرکت کنید یا تحمل کنید. شما نمی خواهید این کار با شما انجام شود، و اکنون می دانید که می تواند مشکلات واقعی برای کسانی که برایشان اتفاق می افتد ایجاد کند.

بنابراین، هنگامی که وسوسه می‌شوید به موهای بدن یا حالت مو، و یا اندازه بدن اشاره کنید، جلوی خودتان را بگیرید. در عوض، به چیزی فکر کنید که به آن شخص حس خوبی دهد.

واضح است که آنها توجه شما را جلب کردند، بنابراین می توانید از این به عنوان فرصتی برای یافتن یک ویژگی مثبت استفاده کنید. مانند: “من از لبخند تو خوشم می آید” . این یکی از ایده های روشی برای تعریف و تمجید از شخص دیگری است بدون اینکه در مورد آنها منفی صحبت کنیم.

مراحل زیر را امتحان کنید:

به افکار خود توجه کنید و از سوگیری ها و فکر های قضاوت کننده خود آگاه شوید.
تلاش عمدی برای توجه به آنچه در مورد یک شخص دوست دارید،  یا تحسین می کنید (ا ویژگی های فیزیکی یا غیر فیزیکی) انجام دهید
این را با دیگران و خودتان تمرین کنید تا احترام، مراقبت و شفقت را نسبت به خود و دیگران تقویت و عمیق تر کنید.

‍
با بی طرفی بدن آشنا شوید

بی طرفی بدن عملی است که فواید ثابت شده زیادی برای سلامت روان دارد. این مفهوم پذیرفتن اجسام همانگونه که هستند، بدون قضاوت در مورد آنها است. این می تواند برای بدن خود شما و بدن دیگران صدق کند.

بی طرفی بدن تمرکز بر عملکردهای مثبتی را که بدن می تواند انجام دهد تشویق می کند. یادگیری در مورد آن می تواند باعث شود احساس بهتری در بدن خود داشته باشید، رابطه شما با غذا را بهبود بخشد و عزت نفس شما را افزایش دهد.

‍

نحوه صحبت کردن درباره بدن خود را تغییر دهید

در فرهنگی که در آن تاکید زیادی بر آنچه با ما اشتباه است و نیاز به بهبود دارد، صحبت مثبت در مورد بدن خودمان یک چالش بزرگ به نظر می رسد. با این حال، انجام این کار، کار سالمی است، و همچنین افراد دیگر را از آسیب نجات می دهد.

با تمرین صحبت مثبت در مورد خود و بدنمان، و توجه به ویژگی هایی در مورد خود و دیگران که دوست داریم و از آنها قدردانی می کنیم، می توانیم مراقبت، شفقت و ارتباط خود را با دیگران و با خودمان عمیق تر کنیم.

وقتی نظری مانند «امروز احساس می‌کنم خیلی چاق هستم» می‌دهید، در مورد افراد چاق قضاوت می‌کنید و به این نکته اشاره می‌کنید که ارزش بدن آنها کمتر از بدن افراد لاغر است. این می تواند برای هر کسی که در اطراف شما است، به خصوص کسانی که بزرگتر هستند، آسیب زا باشد.

این واقع بینانه نیست که فقط به افکار مثبت در مورد خود فکر کنید، بلکه می توانید احساسات خود را به گونه ای بیان کنید که برای دیگران ضرر کمتری داشته باشد.

‍

صحبت کنید

اگر مراحلی را طی کرده اید که از شرمساری خود و دیگران جلوگیری کنید، فوق العاده است! با این حال، هنوز کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد.

مانند تمام مواردی که در زندگی می بینید افراد دیگری باعث آسیب می شوند، مهم است که صحبت کنید – به شرطی که این کار از نظر احساسی و جسمی برای شما ایمن باشد.

اگر می بینید که شخصی در مورد بدن خود، چه در مورد لباس، سن یا سایز، به شخص دیگری نظر می دهد، می توانید به آرامی به او بگویید که صحبت کردن در مورد بدن دیگران ناخوشایند است. و اگر مرتباً با دوستان یا عزیزانتان اتفاق می‌افتد، می‌توانید آن را به شکلی بزرگ‌تر مطرح کنید و به آن‌ها اجازه دهید بدانند که روش‌های ارتباطی آنها در مورد بدن همیشه برای شما و دیگران احساس خوبی ندارد.

شرمساری بدن ممکن است رایج باشد، اما می‌توانید با تمرین مثبت‌اندیشی با خود و دیگران، از تداوم آن جلوگیری کنید و به بهبود اثرات مضر آن کمک کنید.

‍